-
1 wydzierać się
-
2 wydzierać\ się
несов. 1. вырываться;2. разг. орать, драть горло (глотку)+2. drzeć się
-
3 wydzierać się
vr; potto holler (pot), ( wyrywać się) to (try to) wrench freeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wydzierać się
-
4 wydzierać się
1. вириватися;2. кричати, репетувати, голосити (розм.) -
5 wydzierać
impf ⇒ wydrzeć* * *( kartkę) to tear out* * *ipf.1. (= szarpiąc, odrywać) tear out; wydzierać sobie włosy z głowy tear one's hair (out), despair; wydrzeć kogoś z czyichś rąk save l. rescue sb; wydrzeć kogoś śmierci save sb's life.2. pot. (= brać coś siłą) snatch, grab; wydzierać coś komuś tear sth away from sb; wydzierać sobie coś z rąk scramble for sth.3. (o ubraniu, obuwiu) (= niszczyć) wear down.ipf.1. (= wydostawać się siłą) wrench free, get out, get away.2. pot. (= głośno krzyczeć) holler.3. pot. (= źle i głośno śpiewać) scream a song out of tune.4. (o ubraniu, obuwiu) (= niszczyć się) be worn down.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wydzierać
-
6 wydzierać
I. vt2) ( zabierać siłą)\wydzierać coś komuś jdm etw entreißen\wydzierać coś sobie z rąk sich +dat etw aus den Händen reißen3) ( niszczyć) abnutzenII. vr1) (pot: wrzeszczeć) brüllen, schreien2) ( wyrywać się)\wydzierać się komuś sich +dat von jdm losreißen, sich +akk jdm entwinden ( geh) -
7 wydzierać
wydzierać (-am) < wydrzeć> (wydrę) kartkę (her)ausreißen; ubranie, buty fam. abtragen; tajemnicę abringen;wydzierać k-u jemandem entreißen, jemandem wegreißen;wydzierać się fam. brüllen -
8 drzeć się
несов.1) рва́ться2) продира́ться; кара́бкаться3) разг. ора́ть, крича́тьSyn: -
9 rozdzierać się
несов.1) раздира́ться, разрыва́ться2) прост. ора́ть, реве́тьSyn: -
10 drzeć\ się
несов. 1. рваться;2. продираться; карабкаться; 3. разг. орать, кричать+2. przedzierać się;
wdrapywać się 3. wrzeszczeć, wydzierać się -
11 rozdzierać\ się
несов. 1. раздираться, разрываться;2. прост. орать, реветь+1. rozrywać się;
2. drzeć się, wydzierać się, wrzeszczeć -
12 wydrzeć (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wydrzeć (się)
-
13 wyszarpywać się
-
14 wyszarpywać\ się
несов. вырываться+wyrywać się, wydzierać się
-
15 wrzeszczeć
глаг.• верещать• визжать• вопить• закричать• заорать• кричать• орать• реветь* * *несов. кричать, орать+krzyczeć, wydzierać się
* * *несов.крича́ть, ора́тьSyn: -
16 wy|drzeć
pf — wy|dzierać impf Ⅰ vt 1. (odedrzeć) to tear out; (zerwać) to pull out- wydrzeć kartkę z zeszytu to tear a page from a notebook- wydrzeć garść trawy to pull out a handful of grass2. (zabrać) to snatch, to grab- wydarł jej torebkę z rąk i uciekł he snatched her bag and ran away- wydzierali sobie kartkę z rąk they kept snatching the page from each other’s hands3. (zniszczyć) to wear [sth] out- wydrzeć marynarkę na łokciach to wear holes in the elbows of one’s jacket4. książk. (odzyskać) wydrzeć miasto z rąk nieprzyjaciela to recapture a town- wydrzeć zakładników z rąk porywaczy to rescue the hostages from the kidnappers- wydrzeć teren morzu to reclaim land from the sea- wydrzeć komuś a. od kogoś tajemnicę/obietnicę to wrest a secret/promise from sb książk.Ⅱ wydrzeć się — wydzierać się 1. (wydostać się) to wrench oneself free, to break free- wydarł się z objęć wuja he freed himself from his uncle’s embrace2. (zniszczyć się) [ubranie, tapicerka] to wear out 3. książk. (wyrwać się) [krzyk, jęk, ryk] to escape książk. 4. pot., pejor. (krzyknąć) to yell- „wynocha stąd!” – wydarł się na nas ‘get lost!’ he yelled at us- wydzierał się na nią, że tak późno wróciła he was yelling at her for being lateThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wy|drzeć
-
17 вырываться
buchać, szarpać się, wydobywać się, wydostawać się, wydzierać się, wyrywać się, wyszarpywać się -
18 gardło
- ła; -ła; loc sg -le; gen pl; -eł; ntjak psu z gardła (wyciągnięty) — pot crumpled
wąskie gardło — (przen) bottleneck
* * *n.Gen.pl. -eł1. (t. przednia część szyi) throat; anat. gullet, pharynx; zapalenie gardła pat. pharyngitis; obolałe gardło sore throat; chwycić kogoś za gardło grab sb by the throat; czuć ucisk w gardle ( jako objaw wzruszenia) have a lump in one's throat; jak psu z gardła pot., żart. like it's been dragged through a hedge backwards; skoczyć komuś do gardła t. przen. be at sb's throat; stanąć komuś (kością) w gardle stick in sb's craw l. throat; mieć nóż na gardle przen. have a knife at one's throat; poderżnąć komuś/sobie gardło cut sb's/one's throat; przepłukać gardło pot. (= napić się) wet one's throat; Br. sl. tickle the tonsils; śmiać się na całe gardło laugh out loud; krzyczeć/wydzierać się na całe gardło shout/yell at the top of one's voice; zdzierać (sobie) gardło pot. strain one's voice.2. przest. (o gwałtownej śmierci l. egzekucji) dać (za coś) gardło l. zapłacić (za coś) gardłem pay (for sth) with one's head; karać kogoś gardłem l. na gardle put sb to the sword.3. (= wąskie przejście) neck; wąskie gardło przen. bottleneck.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gardło
-
19 rozdzierać
impf ⇒ rozedrzeć* * ** * *ipf.(= rozdzielać, drąc) tear (apart); rodzierać coś na kawałki tear sth into pieces; rozdzierać kopertę tear l. rip open an envelope; rozdzierać komuś serce break sb's heart; rozdzierać szaty (nad kimś, czymś) przen. rend one's garments.ipf.1. (= ulegać rozdarciu) tear, rip.2. pot. (= wydzierać się, krzyczeć) start yelling.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozdzierać
-
20 wniebogłosy
adv. [krzyczeć, lamentować] at the top of one’s voice* * *adv; pot* * *adv.pot. at the top of one's voice l. lungs; drzeć się wniebogłosy scream l. shout l. yell blue l. bloody murder; wydzierać się wniebogłosy shout l. scream one's head off.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wniebogłosy
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wydzierać się – wydrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać się, wydostawać się skądś z wielkim trudem; uwalniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydrzeć się z czyichś objęć, z rąk bandytów. Oddział wydarł się z okrążenia. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozdzierać się – rozedrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} samoistnie ulegać zniszczeniu przez rozdarcie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozdarły mu się spodnie na kolanach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyszarpywać się – wyszarpać się, wyszarpnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wydzierać się, wyrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zając wyszarpuje się z sideł. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wydzierać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzeć [wydzierać – wydrzeć] gębę [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć, wymyślać komuś z krzykiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś drze, wydziera gębę, pysk, mordę, ryj. Nie drzyj gęby, bo jeszcze ktoś nas usłyszy. Drzeć pysk, mordę na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydrzeć — dk XI, wydrzećdrę, wydrzećdrzesz, wydrzećdrzyj, wydrzećdarł, wydrzećdarty wydzierać ndk I, wydrzećam, wydrzećasz, wydrzećają, wydrzećaj, wydrzećał, wydrzećany 1. «szarpnięciem oddzielić coś od czegoś, wyrwać, oderwać» Wydrzeć kartkę z zeszytu.… … Słownik języka polskiego
strzępić — ndk VIa, strzępićpię, strzępićpisz, strzęp, strzępićpił, strzępićpiony «robić strzępy; wydzierać w strzępy, czynić strzępiastym; wystrzępiać, wyskubywać» Strzępić sobie rękawy, sweter. Strzępić igłą brzegi serwetki. ◊ pot. Strzępić (sobie) język … Słownik języka polskiego
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
ryczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, ryczećczę, ryczećczy, ryczećczał, ryczećczeli {{/stl 8}}– ryknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ryczećnę, ryczećnie, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wniebogłosy — pot. «bardzo głośno, przeraźliwie» Krzyczeć, lamentować, wydzierać się wniebogłosy … Słownik języka polskiego
potężnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., potężnieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób wyróżniający pod względem wielkości lub siły fizycznej; silnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potężnie zbudowany kulturysta. Potężnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień